Bernard Butler’i öncelikle Suede’ den tanırız. Kendi başına çalışmalarını ve yan projelerini bir kenara koyarsak kafası çalışan ve yetenekli bir gitarist-işini bilen bir prodüktör kendisi. Burada işleyeceğimiz konu ise başlıktan da anlaşılacağı üzere daha çok prodüktörlüğü ve yapımcısı olduğu yeni gruplarla ilgili. Malum müzik endüstrisi hem Türkiye de hem de yurtdışında azalan bir grafik çizmekte. Buna birçok neden sayılabilir. Göz ardı edilen önemli bir nokta müziğin insanlar için öneminin eskisi kadar olmaması ve grup/müzisyen kalabalığında iyi şarkı yazmanın-samimiyetin-müzisyen ve dinleyici bağlarının eskisi kadar kuvvetli olmaması. Büyük gruplar albüm satışlarından ziyade festivallerden yeterince gelir elde ediyor ama küçük(ama etkili) birçok grup/müzisyen de göz ardı edildiği için yol yakınken dönüyor. Belki ülkemiz önemi çok yavaş artsa da prodüktörlerin ve müzik koçlarının değeri çok önemli. Üretirken 2. Planda ama yayınlanmadan önce 1. Sırada. Bernard Butler işin mutfağını da sahnesini de geleceğini de çoğumuzdan iyi bilen birisi. Ve Suede gibi bir tecrübesi var. Bu tecrübe başarısız sayılmasa da daha popüler olmayı hak edip beklenilenden daha kenarda kalan bir tecrübe. Bu başka grupların şekillenmesi için kullanılabilecek bir malzemedir şüphesiz. Biz ne dersek diyelim (piyasada olan kişiler daha iyi bilir) en baba grup ve müzisyenlerde bile tutar mı tutmaz mı kaygısı vardır. Bu doğal bir kaygıdır. Çünkü istediğin şeyleri müzikte devam ettirebilmek ve bir yandan hayatı devam ettirebilmek için destek lazımdır. Bunu da hepimiz biliyoruz.(neyse) Bernard Butler kumaşı sağlam grupları çevresine toplamış bir yapımcı. The Libertines’i piyasaya çıkarması bile tüm gözleri üstüne çevirdi. Ben Bernard Butler’i müzisyen olarak takdir etsem de yapımcı kimliğini daha çok seviyorum. Orkestrasyon kullanımı(Not Alone),düzenleme mantığı, şarkılarda gitar çalması(örnek çok), hatta neredeyse tüm enstrümanları çalması (Duffy)gibi özellikleri onu bir yapımcı olarak yemede yanında yat klasmanına sokuyor. Bu adamın övülecek çok şeyi var . Ama The Libertines ve The Veils den sonra içinde ruh olan bir grupla çalışmadığı da aşikar. Liste uzun ama yapımcılığını yaptığı gruplara/kişilere bakarsak Duffy-Black Kids-1900s-Cajun Dance Party-Cut Off Your Hands-Sons & Daughters ve bunların albümlerini dinlersek şunu anlıyoruz. Aceleye gelmiş-oradan buradan şuradan bunları şunları onları alalım ve şarkı yapalım mantığının ürettiği gruplar/müzisyenler ne yazık ki. Ki bu grup ve müzisyenlere kötü de demiyorum. Sadece üzerinde daha fazla çalışılması gereken işler. Bernard Butler ne yapsın bir sürü yeni grup-müzisyen. Hangi biri ile ilgilensin! Bunun dışında bu grupları piyasada belli başlı isimlerle yan yana getirme çabası ki (Bunun Bernard Butler ile pek alakası olduğunu sanmıyorum) bu daha kötü bir pazarlama mantığı. Cin olmadan şeytan çarpmaya benziyor. Duffy’nin Amy Winehouse eğilimi, Cajun Dance Party’nin yeni Arctic Monkeys olma sevdası, Black Kids’in eğlenceli sözler yazarak üzerinde ki müzikal belirsizlik havasının kalkacağını sanması, Cut Off Your Hands’in-Sons & Daughters’un-1900s’ın benzeri binlerce grubun varlığı ve yavanlığı… Bernard Butler beni duyuyorsan sana bir teklifim var. Bu kısır döngüden çık ve bir ara Türkiye’ye yeniden gel; benim gruba bir el at. The Smiths aşına!
Not: Bunca lafa rağmen Duffy'den "Stepping Stone", Black Kids'den "Hurricane Jane",Cajun Dance Party'den "Buttercups", Sons & Daughters'dan "Darling" şarkılarını tavsiye ederim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder